... که یار باز آید

امشب بساط سرور و شادیست به منزلم

ساقی با ساغر و مطرب با ساز آید.

تا سحر نخواهمی خفت و چشم بر درم

که فردا مرا دلبر و دلدار آید.

من ازین غصه دست بر سرم:

فردا که مرا یار به دیدار  آید،

خدا کند که مپرسد چه گذشت بر دلم!

که ز دیده اشک فراوان آید،

گر چندی نبود سایبان بر سرم

چه غم؟،که فردا هم سر و سامان آید،

نگویمی که بود چندی تب، مهمان منزلم

باری که فردا طبیب به درمان آید.

کیست ببیند این غوغا که هست بر دلم

زشوق آنست که همسر وهمراز آید.