من کسی را دارم
که به او می بالم
گرچه گه گاه
به او می تازم
دوستش می دارم
و به او می نازم
نرفته ست از یادم
نوشتم در لاگم:
"دوستانی دارم
من ولی تنهایم..."
بهترین عیدی من
دو سه شب مانده به عید
که از او دلشادم
گفته ای بود ز وی :
"... با تو من می مانم!"
من کسی را دارم
که به او می بالم
که به او می نازم...
هرچند وقت بسراغت مي‌آيد، بي آنكه حتي در بزند، اجازه بگيرد ويا "ياالله" بگويد،عادت هميشگي‌اش است، مي‌آيد و همان ايستاده حرفش را ميزند و ميرود، یک جمله:
"خويشبن رها كن از اين رنج و بلا "
همین! و تو حتي فرصت نمي‌كني دليلش را بپرسي، فنجان چايي‌ات سرد ميشود، كله‌ات داغ، تلفنت زنگ مي‌خورد، دست كه هيچ،
دلت هم به جواب دادن رغبتي ندارد.
ساعتي بعد برايش مينويسي:
"حالم گرفته‌اس، چرايش را نميدانم! بعضي وقتا اينجور مي‌شم"
